Na pewno znasz podstawowe kolory po hiszpańsku. Wiesz, jak je nazwać, ale czy na pewno wiesz, jak tych nazw używać? Jest kilka kwestii, które warto sobie w sprawie kolorów uporządkować. Oczywiście po to, żeby usprawnić komunikację i wyrażać się po hiszpańsku precyzyjnie i zrozumiale.
1.Kolory po hiszpańsku są mężczyznami.
w przeciwieństwie do polskich kolorów, które są różniej płci. My mamy tę czerwień i ten amarant na przykład. A po hiszpańsku jest łatwo prosto i jednolicie. Kiedy podajesz samą nazwę koloru, zawsze poprzedzisz ją rodzajnikiem “el”, nawet jeśli nazwa koloru kończy się na -a:
Dlaczego? Prawdopodobnie dlatego, że w domyśle dodajemy słowo “kolor”, czyli tak naprawdę chcemy powiedzieć “el color rosa”, “el color gris” i tak dalej. Tak jest łatwo, sprawa komplikuje się trochę bardziej, kiedy chcemy określić, jakiego coś jest koloru, bo wtedy – patrz punkt drugi.
2. Kolory po hiszpańsku bywają przymiotnikami i wtedy zachowują się tak jak one…
Jeśli chcę określić kolor jakiejś rzeczy, czyli powiedzieć na przykład “różowa sukienka” lub ” czarna spódnica”, to wtedy kolor jest przymiotnikiem. A, jak bardzo dobrze wiesz, przymiotnik musi mieć taki sam rodzaj i liczbę jak rzecz, którą charakteryzuje. Widać to, kiedy chcemy powiedzieć o tym, że coś jest małe. Powiemy: “un coche pequeño“, ale “una bici pequeña” i “unas zapatillas pequeñas“.
W przypadku kolorów, które są przymiotnikami (np. “niebieskie niebo”), ta zasada obowiązuje, ale nie zawsze. W wielu przypadkach nazwa koloru w liczbie pojedynczej nie zmieni się:
- Kolory-przymiotniki, których nazwy kończą się na -o, połączone z rzeczownikiem żeńskim, zmieniają końcówkę na -a, na przykład: un coche amarillo y una bicicleta amarilla, un oso pardo y una osa parda.
- Kolory-przymiotniki, których nazwy kończą się na -a, -e lub spółgłoskę, mają taką samą formę męską i żeńską. Na przykład: un libro violeta y una agenda violeta, un sillón azul y una mesita azul.
Z liczbą mnogą jest nieco łatwiej. Jeżeli kolor jest przymiotnikiem, w połączeniu z rzeczownikiem w liczbie mnogiej, też zmienia liczbę na mnogą. Dzieje się to zgodnie z zasadą tworzenia liczby mnogiej, czyli przez dodanie -s lub -es:
3. …ale jeśli je scharakteryzujemy, nie odmieniają się.
Spójrz na obrazek poniżej. Wyobraź sobie, że ktoś poczęstował cię tym smakowitym deserem, ale masz alergię na maliny. Nie pamiętasz jednak zupełnie, jak powiedzieć “maliny”, ani “ciastko”. Kompletnie wyleciało ci z głowy, jak powiedzieć “owoce” i “słodycze”! Pozostaje ci powiedzieć, że wolisz rzecz jasnoróżową, bo na ciemnoróżową masz alergię. Na szczęście pamiętasz, że jasny to “claro”, a ciemny – “oscuro”.
W takiej sytuacji powiesz: “Prefiero las cosas rosa claro porque soy alérgica a las cosas rosa oscuro“.
Zaraz, czy ja nie napisałam powyżej, że kolory się uzgadniają? Tak, jeśli mamy zestaw rzeczownik + kolor. Natomiast w zestawie rzeczownik + kolor + charakterystyka koloru (jasny, ciemny, intensywny itd.) zarówno kolor jak i charakterystyka pozostają w liczbie pojedynczej w rodzaju męskim, bez względu na rodzaj i liczbę rzeczownika.
Prawdopodobnie jest tak dlatego, że w domyśle dodajemy sobie znów “de color”: La taza (de color) marrón claro.
Muszę tu tylko zaznaczyć, że w literaturze spotkamy przypadki zmiany koloru i odcienia na rodzaj żeński i nie jest to błąd.
4. Dodatek dla ciekawskich.
Niektóre kolory nie muszą przyjmować liczby mnogiej, nawet jeśli towarzyszą mnogim rzeczownikom.
Dotyczy to kolorów, których nazwy pochodzą od konkretnych rzeczowników, np. “naranja”, “rosa”, “malva” etc. Wtedy pochodzenie koloru jest niejako nadrzędne nad tym, że jest on nazwą koloru i przymiotnikiem. Możemy więc powiedzieć zarówno “las sillas naranjas”, jak i “las sillas naranja”. W drugim przypadku skupiamy się na tym, że nazwa koloru pochodzi od owocu.
Natomiast kolory, których nazwy są tylko nazwą koloru, przyjmują liczbę mnogą, np. “los sillones verdes”.
Jest jeszcze kilka detali, z którymi możesz się zetknąć, zwłaszcza w literaturze. Jeśli masz wątpliwości, czy dobrze rozumiesz, albo czy coś zostało dobrze napisane lub powiedziane, zerknij do Diccionario Panhispanico de dudas.
A jeśli szukasz nazw różnych kolorów i odcieni, strona Practica español proponuje ich aż 66 – z wymową! Warto ich odsłuchać.
Możesz oczywiście zapisać się też do mnie na lekcje lub konsultacje – sprawę kolorów też omówimy!